Saturday, April 3, 2010

निष्ठुरी ती लोग्ने मान्छेहरु, जसले कृष्णहरुको आँशुलाई पढ्न सकिरहेका छैनन्

यी छ वर्षीय बालक कृष्णलाई आज मैले कलेज छेउको खाजा खाने पसलमा भेटें । आमासँगै आएका उनले मलाई निकै गहिरिएर हेरे । मैले पनि हेरेर मुसुक्क हाँसे । उनी यताउती हेरेर टोलाइ मात्र रहे केही बोलेनन् । एक दुइ पल्ट उनले यस्तो ब्यवहार गरेपछि मैले सोधें तिम्रो बुवा खोई कहाँ हुनुहुन्छ बाबु ? मेरो यो प्रश्नले छ वर्षीय बालक भक्कानियो, रोयो ऊ ठूलो मान्छे झै गरी । उसका आँखाबाट बिस्तारै शालिन ढंगले आँशुहरु बगे । अनि मैले प्रस्ताब राखें, लौ छोड अब यी दुःखका कुराहरु अब हामी भेज मम खाने । मम खाँदै गर्दा मैले कृष्णको आमालाई हेरें । उनको अनुहारमा छोराको खुसी बलिरहेको थियो । निष्ठुरी ती लोग्ने मान्छेहरु, जसले कृष्णहरुको आँशुलाई पढ्न सकिरहेका छैनन् ।

No comments:

Post a Comment